“Yolun götürdüğü yere gitmeyin; Yolun olmadığı yere gidin ve izinizi bırakın.”

Gazeteci ve sanat yönetmeni Alain Pacquier, Nantes Konservatuarı’da Jean Costa ve Toulouse’da Xavier Darasse’ın org öğrencisi oldu.

Ünlü Saintes Katedrali orgunun onarımı için bir dizi organizasyonu üstlendikten sonra 1971 yılında Eski müziğin Avrupa’daki ilk mekânı olan Festival de Saintes’i kurdu. Festivalin ilgi çekmesi üzerine bir pilot proje ile Kültür Bakanlığı’nda görevli besteci Marcel Landowski tarafından Charente Maritime Bölgesi’ne müzik delegesi olarak atandı. Kısa süre sonra bakan Michel Guy tarafından bu defa Loire bölgesinin en büyük şatosu olan Chambord Sarayı’nın müzik direktörlüğüne atandı ve bölgenin orglarının onarımından sorumlu oldu.

1976’da Saintes’de CIRMAR’ı kurdu ve Kadınlar Manastırı’nın restorasyonunu sağlayarak kültürel bir mekan olarak hizmete sunulmasına ön ayak oldu. Burada Peter Brook, Andreï Serban, Jerzy Grotowski, G. Lagnel ve D. Benoin ile tiyatro, besteci Maurice Ohana ile de çağdaş müzik alanında prodüksiyonlar gerçekleştirdi. Öte yandan Charente-Maritime bölgesine ait 70 belediyede sürekli olarak temsil ve faaliyetlerin gerçekleşmesini sağladı. Bu kapsamda tanınmış orkestra şefleri J.C. Casadesus ve J.C. Malgoire ile ortak bir çalışma güttü. Ertesi sene Saintes şehrinin mimari ve kentsel gelişim planının oluşturulmasına ön ayak oldu. CIRMAR’ın çağdaş müzik prodüksiyonlarını genişleterek 60 adet dünya prömiyerinin hayata geçirilmesini sağladı.

Bu deneyiminin üstüne İspanya’daki Segovia Festivali’nin danışmanı oldu ve ardından günümüzün en önemli barok topluluklarından biri olan William Christie’nin yönettiği Les Art Florissants’ın kurucu ortağı oldu.

1980 yılında Saintes Festivali’ndeki halefini, barok müziğin önde gelen isimlerinden, Philippe Herreweghe olarak belirledikten sonra buradaki görevinden ayrılarak Festival de la Côte Languedocienne’in direktörlüğünü üstlendi. Bu tarihten sonra Fransız Opera Bale Topluluğu, St. Savinien Oda Müziği Merkezi, Ensemble Arpeggione, Metz Eski Müzik Enstitüsü (sonradan Lorrain Eski Müzik Enstitüsü) gibi topluluk ve kurumların yaratıcısı olarak faaliyetlerine devam etti. Bu kurumlar aracılığıyla Kanada (Quebec) ile resmi olarak sanatsal bir iş birliği gerçekleştirdi. Bundan başka Lorraine bölgesinde “4 Saisons du Saulnois” ve Sarrebourg Festivali başlığında iki festival kurdu. Burada düzenli olarak, barok müziğin önemli ustalarından, Gustave Leonhardt, J.M. Villégier, Jordi Savall, Ton Koopman ve Nikolaus Harnoncourt ile çalıştı.

1984 yılında Paribas Vakfı’nın iş birliğinde Cavalli’nin Ormindo operasının temsiliyle Stanislas de Lunéville Tiyatrosu’na yeniden hayat verdi. 1987 yılında eski Çekoslovakya ile hem devlet hem de yerel kurumları bir araya getirerek ortak bir kültürel değişim programı gerçekleştirdi ve Moselle bölgesindeki orgların onarımını sağladı.

1987 senesi kurucu ve sanat yönetimi alanında onun için bir dönüm noktası teşkil etti. Lionel Lissot ile Latin Amerika’da, Meksika’dan başlayarak barok müziğin izinde yaklaşık 25 yıl sürecek bir dizi keşif gezisi ve araştırma gerçekleştirecekti. Ertesi sene yine Lissot ve Laurent Blaise ile K617/SARL başlıklı plak firmasını kurdu. İlerleyen yıllarda, bazıları Deutsche Grammophon ile ortak olarak, 270’in üzerinde albümü hayata geçirdi.

1993’te Meksika’da tarihi öneme sahip orgların onarımı ve değerlendirilmesi için Meksika devleti ile bir anlaşma imzaladı. 1996’da ise Fayard Yayınevi’nden Chemins du Baroque dans le Nouveau Monde (Yeni Dünyada Barok Müziğin Yolları) başlıklı kitabı yayınlandı. Bu kitap ile Fransız Akademisi Ödülü, Eleştirmenler Büyük Ödülü, Prix des Muses ve Prix des Mouettes gibi ödüllerin sahibi oldu. Aynı sene Bolivya’da kuruluşuna iştirak ettiği bir müzik festivali ile bu ülke ile Fransa arasında uzun yıllar sürecek bir iş birliği gerçekleştirdi. Bu kapsamda ülkenin dört farklı bölgesinde orgların onarımını sağladı. Söz konusu program ve iş birliği Brezilya ve Küba’ya taşıdı. Sonuncusu ile sağladığı programa daha sonra ünlü orkestra şefi Claudio Abbado da katılarak destek verdi.

2000 yılında Sarrebourg St. Ulrich’te Uluslararası Chemins du Baroque Merkezi’ni kurdu. Takip eden sene Latin Amerika Barok Ayı başlıklı festivali kurdu. Latin Amerika ile gerçekleşen iş birliğini 2011 yılına kadar sürdürdü. Bunun sonucunda yine Fayard Yayınevi’nden Le Retour des Caravelles (Karavelaların Dönüşü) başlıklı ikinci kitabı yayınlandı. Ayrıca bu kapsamda ARTE TV kanalı Caminos Baroccos başlıklı 92 dakikalık filmin çekimi ve yayınını gerçekleştirdi. Org yenileme çalışmalarını Şili ve Peru’da sürdürdü. Sonuncusunda gerçekleşen projeyi ünlü yönetmen Alain Corneau Fiesta Andina başlıklı bir filme çekti ve France 2 televizyon kanalında yayınlandı.

2013 yılında Moselle Bölgesi Genç Senfonistler Orkestrası’nı kurdu. 2014 yılında St. Ulrich Dostları’nın desteklediği Rencontres Musicales de St. Ulrich festivalinin direktörü oldu.

Alain Pacquier, devam ettiği yolda, toplamda 3.000 konser ve tiyatro temsili, 8 festivalin kuruculuğu, 15 orkestra ve topluluğun kuruculuğu, 60’ın üzerinde orgun restorasyonu ve 270’i aşkın albümün yayını ve süpervizörlüğü ile edindiği birikimi genç sanatçılara aktarmaya ve onlar için yeni imkanlar yaratmaya devam etmektedir.